MÖİMA

Öiûa vor’işi, ma germaşa vidi öuburiş oüorobuşa(üorobuşa). Germaşa komeşapti öuburi doôüorobi do uüaçxe oxorişa oxtimu guris meüamilu.

Emedeni mwüupi diqu, möima domöimu do néa xonéu. Dido maşkurinu do ar didi öüonişi tude ewapxedi.

Néa gonûroxu, mara te eşo çxanûuôûu ki, tolepe çkimi maöu do oüobdvi.

Çkimi tiş jin ar mutxani doöüialu do docgialu. Eüule ar mutxani tis gemaûu. Ma kogevikti do kodovicini. Möima diçoduşaüis xe do üuçxe var oxomanüanu.

Ti çkimis komoptişi germaşi mteli ncalepeşen(ncapeşen) wüari waôuôûu, üvinöepek ibirûes do mjoraşi tenak isterûu.

Didi öüoni koniûaxu do emus üoma yuluûu.

Çkimi gamargvas öüoniş ûaxerepe (noûaxepe) âiûes. Tis üoôi yemixtu do öiöiûa maöuûu(memaöuûu).

Kudi çkimi kobâiri, kaebzdi(kebzdi) öuburepe do oxoriş gzaşa kogebdgiti. Oxorişa meptişi miti var ûu. Möüidi dobgori do bâirişüule emedeni oôöüomi, eüule ûibu yorğaniş tude kodovinciri.

Gobüuéxişüule bâiropûi ki, öuburepe çkimi dogibereenan, topuriş doloxe kogödvereenan do oöüomu guris uğunan.

-Uçkimeli oöüomu muşeni guris giğunan! Yado dopquri.

Aşo miwves çkimda:

-Muşeni incir? Moxti üaôineri, do öüomi!

Awi muôat miwves.

-Möima möips,

-Kiéa, kiéa...

-Vimgarayi vana viâiéa

***

YAĞMUR

Küçükken, ben ormana kestane toplamaya gittim. Ormana girdim kestane topladım ve sonra eve gitmeye niyetlendim.

Hemencecik karanlık oldu, yağmur yağdı ve gök gürledi. Çok korktum ve büyük bir meşenin altına oturdum.

Gök kırıldı(gürledi), fakat ışık öyle parıldıyordu ki, gözlerim çok acıdı ve kapattım(gözlerimi kapattım).

Başımın üstünde bir şey gıcırdadı ve gümbürdedi. Sonra başıma bir şey düştü. Devrildim ve yığıldım. Yağmur bitene kadar elimi ayağımı kıpırdatamadım.

Kendime geldiğimde ormanın bütün ağaçlarından su damlıyordu, kuşlar şarkı söylüyordu ve güneş ışığı oynuyordu.

Büyük meşe kırıldı ve ondan duman çıkıyordu.

Etrafımda meşenin kırıkları duruyordu. Başımda şiş çıkmıştı ve azıcık acıyordu.

Şapkamı gördüm, kestaneleri aldım ve evime doğru yola koyuldum. Eve gelince kimse yoktu. Ekmek aradım ve bulduktan sonra hemencecik yedim, sonra sıcak yorganın altında uyudum.

Uyandıktan sonra görüyordum ki, kestanelerimi kaynatmışlar, balın içine koymuşlar ve yemeye niyetleniyorlar.

-Bensiz yemeye neden niyetlendiniz! Diye bağırdım.

Bana böyle söylediler:

-Neden uyuyorsun? Koşarak gelde ye!

Ne yapalım şimdi dediler.

-Yağmur yağıyor,

-Usul, usul...

-Ağlayayım mı yoksa güleyim mi?

Kaynak Kitap: OÜİTXUŞENİ SUPARA - Majurani Fila- Soxumi- 1937
Mamöarale(yazar): WİÛAŞİ İSKENDERİ